MindTalk met Mario Haneca: “We zien vandaag nog maar een fractie van ons menselijk potentieel.”
Zoon van de melkboer, vader van twee tienerdochters, ingenieur van opleiding, coach van gedreven ondernemers … Het verhaal van Mario Haneca kent veel lijnen, maar er is één constante: taking care of other people. Waar is het begonnen en welk vervolg heeft hij voor ogen? Tijdens een tête-à-tête in het groen gooit de man achter MindTransformers zijn verhaal op tafel.
Met de MTV – de MindTransformers Van – houden we halt op een idyllisch plekje in het Brugse Ommeland. Midden in het groen, tussen de koeien en een volstrekt onverstoorbare visser, maken we tijd en ruimte om stil te staan, terug te blikken en vooruit te kijken …
MH: ‘Ik kom uit een heel gewoon gezin. Mijn moeder was onderwijzeres, mijn vader was melkboer. De moeder van mijn vader woonde bij ons in. Dat had zo zijn voordelen: er was altijd wel iemand thuis als we van school kwamen. De keerzijde was dat er een filter zat in de communicatie binnen ons kerngezin. Dat heeft mijn leven niet noodzakelijk zwaar getekend. Het feit dat mijn vader duivenmelker was, had een grotere impact op ons gezin. We gingen zelden op reis, hij was constant bezig met die duiven. En omdat hij melkboer was, moesten we als kind ook al heel snel mee op toer. ’s Morgens vroeg laadden we bakken met melk, yoghurt en bollen kaas in zijn wagen en gingen we op pad. We belden aan, vroegen wat de mensen nodig hadden en zetten alles aan de voordeur of in de keuken.’
De betere verkooptraining, noemen we dat.
MH: ‘Het heeft me zeker geholpen om minder gêne te voelen in gesprekken. Ik heb op die manier ook een extreme vorm van klantgerichtheid meegekregen. Op zondagmiddag was er in Damme, het dorp waar ik ben opgegroeid, altijd wel een restauranthouder die eieren of room nodig had. Je kon ons dus vaak over de markt van Damme zien crossen, op de fiets, met zestig eieren of een karton room. Als mensen bellen, moet je ze helpen: die reflex is daar ontstaan.’
Waar droomde je van als kind?
MH: ‘Ik kan me geen concrete dromen herinneren. Ik had wel een affiniteit met technologie. Ik wilde prutsen, dingen uitzoeken … Op mijn twaalfde speelde ik dj met mijn eigen kleine mengpaneel. Toen mijn oudere broer naar de universiteit ging, leek het me leuk om daar later ook te gaan studeren. Maar wát precies, dat wist ik niet. Ik heb lang geworsteld om te weten wat ik wilde. Uiteindelijk is het industrieel ingenieur geworden.’
Wat typeerde jou als student?
MH: ‘Ik was heel gedreven. Ik wilde de dingen in de diepte snappen. En ik had een groot hart. In het derde jaar was ik klasverantwoordelijke, en het was mijn ambitie om iedereen van de klas erdoor te krijgen. ‘We moeten allemaal samen over de streep’, dat was het plan. We hadden een ingenieus systeem uitgedokterd: examenvragen verspreiden, zorgen dat iedereen alle cursussen had ... We hebben zelfs een pannenkoekenslag georganiseerd om geld op te halen zodat iedereen mee kon op jaarreis. Taking care of other people, dat zat er toen al in. Ook die organisatorische kant: verantwoordelijkheid opnemen, initiatieven opstarten, mensen in beweging brengen ... Het woord commitment kende ik toen nog niet, maar in de praktijk deed ik het wel. Als je zegt dat je iets gaat doen, dan doe je dat, whatever it takes. Of je er nu veel of weinig moet voor werken, dat doet er niet toe. Ik ben altijd iemand geweest die voelde: als je iets vastpakt en je focust daarop, kan je heel toffe dingen creëren.’
Niet voor eigen gewin, altijd for the greater good.
MH: ‘Absoluut. Dat was vroeger al zo, in de jeugdbeweging en op school, maar ook vandaag als ondernemer. Een van mijn sterkten is mensen verbinden. Niet uit eigenbelang, maar om te helpen, om mensen die iets nodig hebben te connecteren met mensen die dat kunnen bieden. Give to grow. Dat doen we ook met The Bridge, een initiatief hier in Brugge. Vier à vijf keer per jaar organiseren we met een aantal gelijkgestemde ondernemers een event op een toplocatie met inspirerende content en goeie sprekers. Zo willen we groeiondernemers ondersteunen. Verbinden is echt mijn ding.’
Na je studies was je meer dan twintig jaar actief in de bedrijfswereld. Je liep daar tegen die beruchte muur waar je ondernemers vandaag voor wil behoeden. Vertel.
MH: ‘En cours de route ontdek je een aantal dingen in je professionele leven. Zo dacht ik als naïef, jong veulen: het moet altijd meer en beter zijn. Zeker als je in een corporate omgeving zit, vertaalt zich dat in: ik wil promotie, opslag, een grotere titel, een grotere auto ... Zonder dat je het beseft, word je daarin meegesleurd. ‘Als ik die dingen heb, zal ik gelukkig zijn’, dacht ik. Maar in de praktijk kom je vaak uit bij een leegte. Omdat je onderweg niet hebt genoten. Dat is een van de levenslessen uit mijn corporate carrière: je kunt heel ambitieus zijn en sterk naar je doelen toewerken, maar vergeet niet om af en toe eens rond te kijken op de berg die je beklimt.’
Hoe zou je de Mario van toen beschrijven?
MH: ‘Ik zag mezelf als een gedreven persoon, een initiatiefnemer, iemand die dingen in beweging zet. Maar wat ik toen nog niet helder zag, was dat ik met die externe erkenning iets probeerde in te vullen. Extern erkenning zoeken omdat je vanbinnen onzeker bent, dat werkt niet. Een voorbeeld: toen ik na een aantal jaren werken een MBA deed bij Vlerick, probeerde ik me sociaal te integreren door samenvattingen van lessen en cursussen te delen. Want ik was goed in het maken van mindmaps: wat is er gezegd, wat is de essentie ... Getting the big picture. Het delen van die samenvattingen was mijn manier om erkenning te krijgen. Het werkte, maar het is een vorm van pleasen die je niet kunt volhouden.’
Er zat een onzekere Mario vanbinnen?
MH: ‘Ja, in retrospectie zie ik dat. Je kunt naar buiten toe wel een krachtig zelfbeeld projecteren, maar tegelijk kun je je aan de binnenkant afvragen: ben ik wel goed genoeg? En dan zoek je manieren om daarmee om te gaan, om dat gevoel te compenseren.’
Je was in die tijd ook een echte Bourgondiër.
MH: ‘Ik was dat, ja. Niet zo vreemd als je die programmering van thuis meekrijgt. Mijn moeder is nog altijd een Bourgondiër. Haar vader was dat ook, en haar grootmoeder nog meer. Van het leven genieten en veel eten, dat was een van de recepten die ik meekreeg. Met als gevolg dat er toen toch een paar centimeter meer col rond mijn hals hing. (lacht) 's Avonds neem je een aperitiefje om wat te chillen na een lange, drukke dag. Bij het eten neem je een glas wijn om rustig te worden. Dan neem je een dessertje of zak je wat uit met nog een glas wijn ... Niet dat het problematische proporties aannam, maar zo consumeer je toch zonder moeite vier alcoholeenheden per dag. Je beseft niet dat je half verdoofd rondloopt. Dat bewustzijn komt pas als je stopt. Dan zie je vanuit een soort metapositie: man, waar ben je mee bezig? Dat is voor een stuk het begin geweest van mijn eigen coachingtraject.’
Je zat toen nog bij Showpad. Daar heb je behoorlijk wat Nalu achterovergeslagen.
MH: (lacht) ‘Gemiddeld zeven blikjes per dag. Ik heb bij Showpad fantastische dingen gedaan, met fantastische teams samengewerkt … Het was een van de meest exciting periodes uit mijn leven, maar misschien ook wel een van de meest ongezonde. Toch zeker in het begin. Het laatste halfjaar zat ik al in mijn coachingtraject en ben ik bijna tien kilo vermagerd. Mijn collega's hebben me fysiek zien transformeren. Daar is het geloof ontstaan: als dit voor mij kan, kan het ook voor veel andere mensen.’
Wat was het kantelpunt in jouw persoonlijke traject?
MH: ‘Mijn coach vroeg me: “Mario, wie wil je zijn?” Het eerste dat in me opkwam, was: ik wil tien kilo magerder zijn. Ik dacht dat dat een goed antwoord was, maar dat bleek niets te maken te hebben met identiteit. Hij bleef doorvragen, tot ik geïrriteerd raakte en zei: “Ik wil gewoon een fitte en gezonde ondernemer zijn.” Toen ging het licht aan. Op dat moment is mijn punt B ontstaan, de persoon die ik in de toekomst wilde creëren: een fitte en gezonde ondernemer die andere keuzes maakt op het vlak van voeding, sport, mentale hygiëne ... In het begin is dat nog een heel gestretcht concept, want je hebt nog overgewicht, je voelt je nog niet fit en gezond. Maar als je elke dag opnieuw een commitment maakt voor die identiteit, en als je op basis daarvan krachtige habits ontwikkelt, dan merk je dat er iets verandert. Je kunt op zes à twaalf weken tijd je identiteit transformeren. En je kunt die identiteit ook vasthouden. Door te sporten, te mediteren, je doelen op te schrijven …’
Vanuit dat inzicht ben je vijf jaar geleden begonnen met MindTransformers.
MH: ‘Klopt. Je kunt op twee manieren coachen: veranderend of transformerend. Als je veranderend coacht, leer je om de dingen anders en beter te doen vanuit bestaande beliefs. Maar de essentie – wat je over jezelf gelooft – verandert niet. Ik heb zelf ervaren dat het niet volstaat om enkel op gedrag te werken, want bij tegenslagen val je altijd weer terug op je bestaande patronen. Als je transformerend coacht – wat we doen bij MindTransformers – start je met een blanco canvas. Van daaruit ga je nieuwe beliefs, een nieuw zelfbeeld en nieuwe habits creëren. Wie wil ik zijn? Welk leven wil ik leiden? Welke identiteit is daarvoor nodig? Hoe meer je dat kunt concipiëren op mentaal vlak, hoe meer je fysiologie en je neurologie veranderen. Zo creëer je jezelf vanuit de toekomst in het heden. Een fitte en gezonde ondernemer denkt anders en maakt andere keuzes dan een Bourgondiër. Betekent dat dat ik leef als een pastoor? Nee, in het weekend drink ik wel eens een glas. Maar in mijn job als coach neem ik mijn verantwoordelijkheid. Ik wil fit, scherp en mentaal aanwezig zijn voor mijn klanten. Het bewustzijn is een heel interessante spier om te trainen. Transformeren is radicaler dan veranderen. Het is niet makkelijk, maar het is veel duurzamer.’
Is de onzekere Mario verdwenen door die transformatie?
MH: ‘In mijn eigen coachingtraject lag de focus heel sterk op integriteit. Dat houdt in dat je zegt wat je gaat doen én dat je doet wat je zegt. Doe je het niet, dan ga je de betrokken partijen zo snel mogelijk informeren. Het is een eenvoudig maar bijzonder concept dat ik graag deel met andere ondernemers. Want mensen schieten zichzelf vaak in de voet. Ze beloven dingen aan zichzelf, maar komen ze niet na. ‘Ik ga het morgen doen.’ Dat is een sluipend gif dat je zelfvertrouwen wegneemt. Als je wél doet wat je zegt, weet je: ik kan op mezelf rekenen. Daar is voor mij een bijzondere basis gelegd. Werken aan integriteit heeft mijn zelfvertrouwen versterkt.’
MindTransformers is volledig gebouwd op de inzichten uit je eigen zoektocht.
MH: ‘Absoluut. Ik geef niets door waar ik niet zelf in geloof. Ik moet het zelf ervaren hebben en weten dat het werkt. Dan moet je je cliënten niets beloven. Dan moet je je niet in bochten wringen om iets te verkopen, want je weet dat de resultaten er zullen zijn als mensen hun commitment nakomen. Neem nu de Wim Hof Methode. Op een bepaald moment werd het voor mij helder dat ik altijd wegliep als de dingen te spannend werden. Ik ging niet door mijn angsten, ik keerde terug naar het comfort. Mijn coach Rich Litvin gaf me toen de uitdaging: kies iets waar je veel weerstand tegen hebt en leer om comfortabel te worden in het oncomfortabele. Ik had een enorme hekel aan de kou, dus ik ben begonnen met de Cold Shower Challenge: 30 dagen lang koud afdouchen. Bijzonder eenvoudig, maar met heel veel resultaat: ik voelde me fitter, energieker … Tijdens een Wim Hof Fundamentals workshop slaagde ik erin om drie minuten in een ijsbad te zitten. Via mijn ademhaling, focus en mindset kon ik comfortabel worden in het oncomfortabele. Mijn paradigma was op één voormiddag gekelderd. Ik heb er veel kracht uit geput. Dat ijsbad is een metafoor. Het heeft me geleerd dat je in je angsten kunt gaan staan, dat je op jezelf kunt vertrouwen, dat je niet altijd hoeft terug te vallen op veiligheid. In september heb ik in Polen mijn opleiding tot Wim Hof-instructeur afgerond. Daar zat ik 15 minuten lang in een ijsbad. We zien vandaag nog maar een fractie van ons menselijk potentieel. In onze drang naar comfort zijn we onze sterktes vergeten.’
Wat is vandaag jouw missie met MindTransformers?
MH: ‘We helpen ondernemers om een succesvolle business te creëren zonder toegevingen te doen op het vlak van gezondheid en gezin. Vaak ben je als ondernemer zo gedreven door je doelen, je cliënten, je service of je drang naar erkenning dat je daarin doorschiet. Zodra je beseft dat harmonische relaties en een goede mentale en fysieke gezondheid het fundament vormen van je succes als ondernemer, speel je een ander spel. Helaas zien we dat vaak te laat. Je moet eerst zwaar met je kop tegen de muur lopen. Ik wil mensen behoeden voor de fouten die ik zelf heb gemaakt. En ik wil de mensen die zich effectief hebben vastgereden, helpen om uit die situatie te geraken. Ik weet hoe het is om daar te zijn, maar ik weet ook hoe je eruit geraakt.’
De coachingwereld is overbevolkt. Wat maakt jouw trajecten uniek?
MH: ‘Mijn expertise ligt op het snijpunt van vier domeinen: business, mindset, energie en spiritualiteit. Ik kan terugvallen op 20 jaar bedrijfservaring, maar ik weet ook hoe je je mindset, zelfbeeld, habits en overtuigingen kunt herprogrammeren. Ik kan op een hoog niveau over business praten, maar ook op een diep, persoonlijk niveau over angsten, twijfels, gewoontes, relaties, spiritualiteit … Al die domeinen zijn gerelateerd. Als je geen energie, focus en présence hebt, beschik je als ondernemer niet over al je power. Als je niet ziet hoe je de volgende versie van jezelf moet creëren, zal je bedrijfsstrategie niet werken. Ik vergelijk het met de cilinders van een wagen: je kunt bijzonder goed zijn op één of twee cilinders, maar als ondernemer heb je maar je volle vermogen als je op alle cilinders werkt.’
Is de ondernemerswereld klaar voor het spirituele luik?
MH: ‘Bij een aantal cliënten hebben we op een jaar tijd enorme transformaties gezien door concepten als abundance en de Wet van Aantrekking toe te passen. Ik denk aan Niels Desot. Het is early days, maar als je vanuit je expertise vertrouwen hebt gecreëerd op het vlak van business, mindset en energie, dan merk je dat er tegenover het spirituele meer openheid is dan je zou verwachten.’
Wat geeft jou als coach het meest voldoening?
MH: ‘De magie van transformatie. Neem nu Evelyn Denys. Ik vroeg haar: “Wie wil je binnen een jaar zijn?” Dat beeld hebben we vrij gedetailleerd kunnen capteren. En dan zie je twaalf maanden later een dame uit haar auto stappen en denk je: damn, ik heb dat beeld nog gezien, een jaar geleden tijdens die visualisatie. Je merkt dat je mensen echt kunt helpen om het beste uit zichzelf te halen, om hun dromen te realiseren. Ook dingen waarvan ze dachten dat ze onmogelijk waren. Daarom geloof ik dat ik de mooiste job ter wereld heb.’
Hoe zorg je ervoor dat je jezelf niet leeggeeft?
MH: ‘Dat is een valkuil die latent aanwezig is. Mijn job is heel intensief. We zijn hard aan het groeien en we zijn heel ambitieus. Maar ik heb een aantal ochtendroutines die me helder en gefocust houden. Als coach is het belangrijk dat je elke dag even stilstaat bij je doelen, je habits, de feedback die je kunt meepikken uit de vorige dag … Brutaal eerlijk zijn met jezelf, en jezelf toelaten om af en toe fouten te maken, dat is belangrijk. Mijn partner en ik zijn heel complementair en daar ben ik dankbaar voor. Zij is mijn beste coach, zij houdt mij af en toe een spiegel voor. Ze wordt misschien niet betaald als coach, maar ze is verdomd goed in wat ze doet. Al bijna 30 jaar intussen.’
Vandaag ben je de fitte en gezonde ondernemer die je altijd al wilde zijn. Welke versie van Mario staat nu op je vision board?
MH: ‘MindTransformers groeit en dat heeft zo zijn gevolgen. Ik merk dat ik steeds minder tijd krijg voor de dingen die ik echt graag doe. Daarom hebben we de afgelopen maanden de fundamenten gelegd voor een team dat me bijstaat op het vlak van marketing, copywriting, administratie ... Zo evolueert mijn identiteit stilaan van coach en solopreneur naar CEO. Ik zal altijd transformational coach blijven, maar de volgende fase van het verhaal kan alleen maar geschreven worden door de CEO van MindTransformers. Verder denk ik dat de ideale versie van Mario – Mario 33.0 intussen – meer tijd en ruimte heeft om te lezen, om na te denken over het creëren van waardevolle trajecten ... Mijn voldoening in het leven komt voor een groot stuk uit intellectuele zaken. En daarnaast wil ik vaker tijd maken voor korte tripjes met onze van. In de natuur zijn met een goed glas wijn, een boek en mijn madam: meer heb ik eigenlijk niet nodig.’
En intussen met MindTransformers de wereld veroveren?
MH: (lacht) ‘Ik heb niet het idee dat de wereld op mij zit te wachten, maar ik weet wel dat er in België veel werk te doen is. Er komen meer en meer mission driven entrepreneurs op mijn pad, mensen die grote dingen willen realiseren, en dat maakt me heel enthousiast. Want je weet dat ze het kunnen, maar je moet aan die mindset en habits werken. Wij zijn de gidsen die die heroes kunnen helpen om hun verhaal te schrijven.’
Wat zou de achtjarige Mario die met melk en bollen kaas zeulde, vinden van de Mario die hier vandaag voor mij zit?
MH: ‘Ik denk dat hij trots zou zijn. Als hij zou zien wat er vandaag allemaal gecreëerd is, dat is largely exceeding his expectations, denk ik. En dat is ook wat ik de afgelopen jaren in mijn werk heb ontdekt: de dingen durven najagen die je echt wil, niet de dingen waarvan je denkt dat je ze kunt krijgen, dat maakt een wereld van verschil. Het afgelopen jaar is voor mij zo transformerend geweest: een eigen kantoor, een team dat er staat ... Het wordt ons via onze paradigma’s afgeleerd om groot te dromen, maar op dat vlak zijn hier al veel heilige huisjes gesneuveld.’
Valérie Du Pré